„Poetycka opowieść o Drohobyczu, rodzinnym mieście Kazimierza Wierzyńskiego, Brunona Schulza. Historię tego miasta, jego barwnych mieszkańców wspomina Alfred Schreyer, uczeń Schulza i świadek zagłady drohobyckich Żydów. Znaczące miejsce w tej opowieści zajmują postacie związane z miejscowym gimnazjum - prof. Bernard Mantel, prof. Michał Einleger, a także Mścisław Mściwujski, autor historii miasta Drohobycza, Józefa Szelinska, sympatia Schulza i oczywiście sam Bruno Schulz. Większość tych osób zginęła w czasie wojny - Żydów rozstrzelano lub wywieziono do obozów śmierci, nie istnieją już żydowskie domki w Drohobyczu, które tak chętnie rysował Schulz i których zagładę zresztą przewidział”.