Wystawa malarstwa Prof. Mieczysława Wiśniewskiego prezentuje wybór prac datowanych od lat 50. minionego stulecia  do 2014 roku. Wystawa o rysie historycznym, stara się przedstawić lub jedynie zasygnalizować,  jak ewoluowało dzieło artysty na przestrzeni jego długiej – liczącej ponad sześć dekad – drogi twórczej. Dwie martwe natury (Martwa natura ze śledziami, Martwa natura z bułkami) namalowane tuż po ukończeniu studiów, są świadectwem upodobań autora skierowanych ku estetyce kubizmu. Cechuje je synteza ujęcia, dyskrecja w dozowaniu koloru, skłonność do geometryzacji formy. Ta ostatnią predyspozycja dotyczy całego oeuvre artysty. W latach sześćdziesiątych odchodzi od sztuki figuratywnej i włącza się w nurt malarstwa materii. Powstaje seria Kompozycji – utworów o znamionach antyestetycznych, nobilitujących do rangi sztuki materiały zużyte, zdefektowane, dziurawe i postrzępione, wyraziście znaczone śladami egzystencji. Sztuka materii – na co zwracają uwagę teoretycy sztuki – była odpowiedzią artystów na dramat wielkie wojny, której doświadczyli. W przypadku toruńskiego autora, skumulowane emocje odreagowane zostały w symbolach szarej codzienności: strukturach przetartych i prześwitujących worków, zgnieceniach i pofałdowaniach surowych tkanin, dostojeństwie sztywnych brezentów i skór. Obok metafory dewastacji i spustoszenia, prace te ujawniają geometryczny porządek, koloryzację tkanin, dbałość o rytm i harmonię kompozycji. Odstające brzegi tkanin rzucają cień, podczas gdy ich wypukłe szwy jaśnieją i odbijają światło.